24 oktober 2023
etappe: Grufflingen - Ouren
kilometers: 17
kilometers GR5: 16
totaal kilometers GR5: 564
hoogtemeters: 396
Vandaag bereikte ons GR5-avontuur een mijlpaal. We stapten onze laatste kilometers op Belgisch grondgebied. De rood-witte markeringen maken nu plaats voor de gele stippen op blauwe achtergrond, tenminste, tot we in Frankrijk zijn aanbeland. Daar keren de rood-witte strepen terug om de route aan te duiden.
In april verlieten wij in Grufflingen de GR5 met de gedachte dat het, eenmaal weer op pad, lastig zou worden om hier met het OV te geraken. Nou, eigenlijk viel dat reuzemee. Wat blijkt namelijk, elke werkdag gaat er vanuit Ouren, de finishplek, een bus rechtstreeks naar Grufflingen. Makkie dus. Het addertje onder het gras is dat deze bus slechts eenmaal per dag rijdt en dan ook nog heel vroeg. Daarom staat ons wekkertje vanochtend om 5.30 uur. Geen tijd natuurlijjk voor in een vakantie, maar het is voor een goed doel. Door een heel donker landschap rijden we een uurtje later richting Ouren. Dat is eigenlijk ook meteen het lastigste dat we vandaag voor onze kiezen krijgen. René dan, want hij rijdt. Het lijkt of de straatverlichting zijn weg naar Luxemburg nog niet heeft gevonden. Op de smalle, slingerende wegen door het bos is dat echt een gemis. Bovendien is het enorm mistig. We zijn blij dat we bijtijds zijn vertrokken. Ook is het prettig dat we gisteren Ouren al hebben verkend, zodat we weten waar we kunnen parkeren en waar de bushalte zich bevindt. Even voor half 8 zitten wij als enige volwassenen in de bus. De andere passagiers zijn scholieren. Vandaar dus dat deze bus, maar eenmaal per dag rijdt. Het is puur een ritje om kinderen vanuit de kleine dorpjes hier in Oost-België, waar ze overigens Duits spreken, naar het grotere Sankt Vith te vervoeren waar de scholen zijn. In Grufflingen zijn wij dan ook de enigen die uitstappen.
De plek is nog bekend van onze wandeling in april. Bij het kerkje hadden we toen de auto geparkeerd. Nu passeren we het om ongeveer een kilometer verderop in te voegen op de GR5. De gebruikelijke taferelen volgen, startselfie en - filmpje, de veters strikken en dan kunnen we echt op pad. Het wordt een relatief kort stukkie vandaag, zo'n 16 kilometer, bovenop de aanloopkilometer. Ik ben blij dat René vanochtend aangaf dat hij een extra laagje zou aantrekken. Hoewel ik dacht dat dat een beetje overdreven zou zijn, heb ik hem toch gevolgd. Nu zo stappend in een nog redelijk donker landschap met een guur windje en nog steeds de waterige mist zit dat extra truitje comfortabel warm.
Heel even stappen we over een smalle weg door het platteland voor we in een bos belanden. Opnieuw kan ik de paddenstoelen niet voorbij lopen zonder ze te fotograferen. Het is geen groot bos en voor we het weten, stappen we de ruimte weer in. Een 360 graden uitzicht toont een glooiend, groen landschap. Dorpjes hebben zich in de valleien genesteld. Bovenop het plateau vangen we behoorlijk wat wind. Inmiddels is het volledig licht geworden. Vegen blauw zijn door de bewolking te zien.
Burg Reuland is een van de plaatsjes die in een vallei zijn gelegen. Witte huisjes verwelkomen ons. Helaas is er weinig bedrijvigheid en de kans op een start bakkie schatten we dan ook niet groot. In het boekje staat er een kopje bij de burcht waarnaar deze plaats is vernoemd. Er zit inderdaad een soort cafeetje op de binnenplaats van de burcht. Gesloten. Helaas. We moeten het doen met een blik door de bogen die een mooi zicht op de benedenstad geeft. Ook daar is het rustig. Door dan maar. Burg Reuland verlaten we door een leuk poortje.
Kort hierop beginnen we aan de eerste van twee klimmetjes van vandaag. Het is een fantasieloos pad door een grasveld recht omhoog een behoorlijk steile heuvel op. Bijna boven zien we over onze schouder kijkend nog hoe mooi het net verlaten plaatsje is.
Een volgend bos wacht. Een breed pad leidt ons langs somber aandoende bomen op een zompige ondergrond. Echt vrolijk worden we er niet van. Bovendien begint de voorspelde regen nu ook echt te vallen. Later dan verwacht, dus klagen doen we niet. Het enge dierenbos maakt plaats voor een iets vrolijker. De natte ondergrond blijft echter. Soms moeten we capriolen uithalen om geen nat pak te halen.
De tweede en laatste klim van vandaag brengt ons weer op een hoge open vlakte. Dit is weer genieten. Zelfs in de regen en de mistflarden. Nu is het niet ver meer naar Ouren. Langs een hoge, ruige rotswand stappen we naar de weg die ons de finishplaats invoert. Na precies 17 kilometer zit het erop. Ons gat is gedicht. België is afgevinkt. Morgen wacht weer een stuk GR5 in Luxemburg. Maar eerst is het chillen geblazen in het huisje.
- op naar de officiële volgende etappe, van Ouren naar Kohnenhof
- op naar onze volgende etappe, van Bleesbrueck naar Beaufort
- terug naar de officiële vorige etappe, van Vielsalm naar Grufflingen
- terug naar onze vorige etappe, van Ouren naar Kohnenhof
- overzicht van onze GR5 wandelingen
- onze andere wandelpaden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten