zaterdag 17 februari 2024

Pelgrimspad van Weert naar Ell

17 februari 2024 


start: met de auto in ruim 2 uur naar de Niesstraat in Ell, hiervandaan 2 bussen (73 naar Weert station en 11 richting Eindhoven) naar halte Geurtsvenweg in Weert. 200 Meter verderop ligt de route
kilometers Pelgrimspad: 16,9
totaal kilometers gestapt: 17,8

Zou het dan eindelijk weer eens gaan lukken om een stuk van het Pelgrimspad af te vinken? De GPX-en van de routes zijn gedownload, het overnachtingsadres geboekt. Nu alleen nog echt gaan. Voorgaande keren gooide mijn gebroken arm en 2x een fikse griep en zo, roet in het eten. De afgelopen week was weliswaar beredruk, maar vanochtend, met een behoorlijk slaapgebrek van de afgelopen dagen, lukte het dan toch om rond 8.00 uur naar het zuiden te sturen. Op naar Ell, wie kent het niet...

Ruim 2 uur later parkeren we vlakbij bushalte Niesstraat de auto. Bus 73 rijdt ons via dorpjes als Swartbroek in ruim een kwartier naar het station van Weert. Hiervandaan is het nog maar een minuut of 5 met bus 11 naar halte Geurtseven. Even verderop ritsen we naadloos in op de route. 


Deze start vandaag voor ons in het gebied van de IJzeren Man. Hé, kennen we dat niet? In Vught liepen we langs een soortgelijke plas met exact dezelfde benaming. De verklaring omtrent de naam is dan ook hetzelfde. De zandafgraving, hier ten behoeve van de spoorlijn Eindhoven - Weert, werd gedaan door een grote machine die in de volksmond de IJzeren Man werd genoemd. Het gebied eromheen heeft een invulling gekregen die dagjesgasten trekt, een milieucentrum, een klimbos en bijvoorbeeld een zwembad. Wij laten alles links liggen en maken in het voorbijgaan alleen een paar keer gebruik van de trimtoestellen die langs ons wandelpad staan. 





Langs een andere zandwinningsplas lopen we over ongezellig rechte wegen richting Altweerterheide. Het kerkje in de verte lonks. We hebben zin in een startbakkie. Helaas slaat de route ver voor het dorp weer af. Hopen dus maar op een volgende plek voor een koppie. Even vergeten we deze behoefte als we over smalle paadjes door het gebied van Kemper-broek slingeren langs de Tungelerwallen. Fijn, een beetje afwisseling op die rechte wegen. 

Tungelroy is onze volgende kans op het steeds harder nodige kopje koffie. Of het nu aan onze vermoeidheid ligt of de route, waarschijnlijk is het een combinatie ervan, maar we hebben het een beetje zwaar. Tungelroy biedt behalve een kapel en een molen, weinig soelaas. Door dus maar. Zonder cafeïnefix. 





Van het laatste natuurgebied De Krang worden we eigenlijk alleen maar chagrijniger. Wat een blubberbad, zeg! Glijdend en glibberend naderen we Ell. Als de route na bijna 17 kilometer naar rechts afbuigt, slaan wij linksaf naar de auto. We ontdoen ons van de modderschoenen en gaan maar vast op weg naar de B&B. Daar in de buurt zal vast wel een gezellig tentje open zijn. 

Dat vergt even wat googelen, maar uiteindelijk zitten we bij De Pitstop in Illikhoven (ja, ja, je komt nog eens ergens) achter een bakkie leut vergezeld door een stuk rijstevlaai. 

Bnb Maasvallei

B&B Maasvallei in Grevenbicht zorgt ervoor dat ons grumpy gevoel van vandaag als sneeuw voor de zon verdwijnt. Prachtig gelegen aan de Maas. De kamer is heerlijk comfortabel. Precies wat we nu nodig hebben. We genieten van het lekkers in de koelkast en ploffen op bed. Even bijkomen. Morgen stappen we verder naar Roosteren. Tenminste...de weersverwachting belooft niet veel goeds. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten