maandag 25 maart 2024

Pelgrimspad - van Ell naar Maaseik

19 februari 2024 


start: met de auto naar Maaseik, bus naar Sittard, trein naar Weert en een bus naar Ell
etappe Pelgrimspad: deel 2 etappe 8
kilometers Pelgrimspad: 20,9
kilometers gestapt: 21,2

Het is al weer even geleden dat wij meer dagen achter elkaar aan de wandel waren. Hoewel we voor dit lange weekend beiden niet volledig fit waren, besloten we toch de geplande drie wandeldagen vol te maken. Zowel het OV als het weer stelden ons doorzettingsvermogen op de proef, maar we lieten ons niet kennen. 

Vandaag sluiten we ons weekend af door Ell al wandelend met Maaseik te verbinden. Pas laat gaan we op pad. We willen nog even genieten van de gastvrijheid van BnB Maasvallei. Wat hebben we het weer getroffen met deze plek! 

Naar Maaseik is het maar een kort stukje met de auto. Hier aangekomen, blijkt het nog een hele toer om een parkeerplek te vinden. Tenminste, de plekken zijn er wel, maar de maximale parkeertijd is of 2 of 3,5 uur. Een overdekte garage onder een soort van winkelcentrum biedt uitkomst. Na ruim een uur met bus, trein en bus, kunnen we even na 12.00 uur de GPS'en starten in Ell. 


Met het verlaten van Ell, verlaten we ook de bossen. In plaats daarvan krijgen we lange plattelandswegen voor onze kiezen. Met uitzondering van wat honden en hun baasjes komen we niemand tegen. Zelfs de dorpjes die we passeren lijken uitgestorven. Grappend vragen we ons af of we niet een of ander dystopisch nieuwsbericht hebben gemist. Zelfs het toeristische 

Het witte dorp Thorn zien we al van verre liggen. Steeds dichter naderen we de zelfs van verre pittoresk uitziende plaats. Maar zelfs dit normaal toeristische dorp is op deze maandagmorgen ongezellig stil. Het helpt ook niet dat er momenteel allerlei wegwerkzaamheden plaatsvinden in de met kinderkopjes beklede straten. Het restaurant van het Fletcher hotel draagt een steentje bij om de teleurstelling compleet te maken. We krijgen er verreweg de karigste nacho's ooit voorgezet. 






Nog 10 kilometer telt de route naar Maaseik. Vrijwel direct buiten Thorn passeren we een grenspaal. We zijn in België. De regenjassen zijn inmiddels uit de rugzak gevist. Verscholen in capuchons stappen we door het Belgische land. Het is hier zowaar wat drukker. Dat komt voornamelijk omdat hordes scholieren per fiets op weg naar huis zijn. Gezellig groetend passeren ze ons. Een meisje vraagt waar we heengaan en hoe veel kilometer we al hebben gestapt. Wat een vrolijkheid. Minder vrolijk is het als even later mijn knie hard in aanraking met het asfalt komt. We stappen over een vrij smalle weg. Een auto nadert met flinke vaart in de verte. Om ruimte te maken neem ik een pas opzij de berm in, de modderige berg. Mijn voet glijdt weg en ik beland op de weg. Gelukkig is de auto nog op enige afstand. Snel sta ik weer op. Een kapotte knie en een wat pijnlijke pols zijn het resultaat. Goed afgelopen dus. En ach, die bloedvlek op mijn broek staat wel heroïsch, toch? 




De Maasplassen zijn in trek bij bootliefhebbers. Niet dat er met dit weer veel gevaren wordt, maar we passeren een drukke jachthaven. Direct daarna slaan we rechtsaf om tegen de nu best gestaag vallende regen in, een stuk langs de Maas te stappen. Op naar Maaseik. Nog even dralen we bij de kerk van Aldeneik. Aan de verschillende soorten steen zien we dat deze kerk meerdere bouwstijlen heeft. Nazoeken levert op dat deze Sint=Annakerk een deels romaanse, deelse gotische kerk is uit de 12e tot 19e eeuw. 

En dan zit het erop. Bij de brug, waar we gisteren de Maas overstaken, tringelen onze GPS'en. Het gat dat we op het Pelgrimspad hadden geslagen door eerst wat etappes in Zuid-Limburg te lopen is deels gedicht. "Slechts" het stuk tussen Middelbeers en Weert rest ons nog. Het leuke is dat die etappes al gepland zijn. Maar nu, eerst huiswaarts...







op
Labels: , , , , ,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)