31 oktober 2024
start: met de auto naar station Barendrecht, parkeren op het stationsdak (gratis), trein naar Rotterdam CS, metro naar Zalmplaat
etappe: restant 3 en deel 4
kilometers: (inclusief aan- en uitloop) 23,6
De kaartjes in het Grote Rivierenpadgidsje van Wandelnet, laten niet veel variatie zien voor het stuk tussen Hoogvliet en Barendrecht. Ruim 20 kilometer volgt de route de oever van de Oude Maas. Tja, deze LAW heet natuurlijk ook niet voor niets het Grote Rivierenpad. Bij het plannen van de dag is er nog even twijfel waar we de auto zullen parkeren. Lopen we door tot Rijsoord, het einde van deze etappe volgens Wandelnet, of buigen we eerder af naar het station van Barendrecht. Hoewel deze laatste optie inhoudt dat we nog eens 2 kilometer extra moeten afleggen, kiezen we hier toch voor. OV-gezien hebben we nu wat meer mogelijkheden, mochten we het volgende stuk niet morgen maar een keer in het weekend afleggen.
Niet alleen hebben we een uitloop vandaag, ook hebben we er al bijna een kilometer opzitten als we op de officiële route inritsen. Dat doen we op het punt waar we gisteren de dijk langs de Oude Maas verlieten. Met de rivier aan onze rechterhand als wegwijzer stappen we oostwaarts. De hoogbouw van Hoogvliet laten we vrij snel achter ons. Door de begroeiing op de oever is het water aan ons zicht onttrokken. Aan het geklots van de golven tegen de stenen op de oever, het water dat wordt voortgestuwd door scheepsboegen en het gezoem van motoren, horen we het waterverkeer voorbij komen. Over een fietspad lopen we door een soort groene corridor. Links in het achterland liggen wijken als Poortugaal en Albrandswaard, behalve TBS-kliniek De Kijvelanden zien wij hier niets van.
De Albrandswaardse Haven noopt ons even van de oever af te wijken. Maar niet voor lang, want aan de overzijde van het kleine haventje duiken we de Johannapolder in. Aan het gekwetter boven ons hoofd merken we dat hier parkieten zitten. Het lijkt dat ze het erg gezellig hebben met elkaar.
Opnieuw moeten we het doorgaande water even verlaten om een haven te ronden. Dit keer is het de jachthaven van Rhoon. Op de punt doet het uitzicht beseffen hoe weids de rivier hier is. Restaurant Abel komt mooi op tijd om voor onze koffie- en lunchfiks te zorgen.
Vanaf dat punt wordt duidelijk dat we helemaal verkeerd zaten met de inschatting van deze etappe. Wat een gaaf stuk volgt nu! Het inlopen van de Rhoonse Grienden komt overeen met het binnengaan van een soort wilgenoerwoud. Het woord "griend" betekent vochtig stuk land dat vaak buitendijks is gelegen aan een rivier. Dit is de perfecte grond voor wilgen. Smalle paadjes voeren ons door knoestige bomenrijen. Het is dat we de witrode markeringen kunnen volgen, anders zouden we ons in een doolhof wanen. Af en toe steken we een nu droogliggende geul over door middel van een ophaalbruggetje. Wat een bijzonder gebied. Ik zou bijna nog een rondje lopen om het nog eens te ervaren.
Dat extra ommetje is niet nodig, want na een herfstig pad langs een golfbaan komen we in het volgende wilgenbos. De Carnisse Grienden zijn minstens net zo gaaf om te zien. Wat dit deel wellicht zelfs nog ietsie toffer maakt is het vlonderpad dat langs de oever van de Oude Maas loopt. Honderden meters lang lopen we over houten paden boven zompig riet. Van de langsvarende boten op de rivier krijgen we niet genoeg. Het blijft een indrukwekkend gezicht.
Het geraas van auto's laat horen dat we in de buurt van een snelweg komen. Het is de A29, een weg waar we de afgelopen dagen meerdere malen over zijn gereden om bij de wandelroute te geraken. Omdat onze B&B op de Hoeksche Waard ligt, moesten we telkens door de Heinenoordtunnel. Laten we nu juist precies op dit punt aankomen. We moeten zelfs over de tunnel heen om aan de andere kant van de snelweg te komen. Wij vinden het leuk!
Lieten we gisteren de Nieuwe Waterweg achter ons, vandaag verlaten we ook de Oude Maas. Deze wordt in Heerjansdam ingeruild voor de Waal. Hu? De Waal...loopt die hier? Wij kunnen het even niet rijmen dat de rivier die we onder andere kennen vanuit Nijmegen hier ook loopt. Dat besluiten we even op te zoeken. Het is nog een hele toer de loop van de rivier te volgen, maar volgens de kaartjes verandert de naam van de rivier bij Woudrichem in de Merwede om dan via verschillende andere watertjes naar de Noordzee te stromen. Waarom de rivier hier dan opeens toch weer de Waal heet blijft ons een beetje onduidelijk.
Wij steken hem in ieder geval via het Waalviaduct over om voor vandaag de route achter ons te laten. De 2 extra kilometers naar de auto lopen niet over de meest fotogenieke weg. Het stapt in ieder geval wel lekker door. Bij de auto aangekomen drukken we de GPS'en met 23,7 kilometer op de teller weer uit. Morgen wellicht weer verder. Voor nu gaan we een laatste avondje in de comfortabele B&B Aan de Schenkel hangen.
- op naar de volgende wandeling op het Grote Rivierenpad, van Barendrecht naar
- terug naar de vorige wandeling op het Grote Rivierenpad, van Rozenburg naar Hoogvliet
- overzicht van onze wandelingen op het Grote Rivierenpad
- overzicht van onze andere wandelpaden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten