Groene wissel Medemblik (366)

4 maart 2020

Groene wissel Medemblik, IJsselmeer en Groote Vliet
Nummer 366
14 kilometer
Gelopen kilometers: 14,9

Zowel Monique als ik hebben wandelboekjes aangeschaft van de Groene wissels. Monique kocht Groene wissels Noord-Holland. Toevallig was deze net niet op voorraad toen ik in de boekhandel was, maar Provinciewandelgids Noord-Holland bevat soortgelijke en sommige zelfs volledig dezelfde wandelingen. We gaan voor een plaats niet te ver van huis met een lengte van tussen de 10 en 15 kilometer. De keuze valt op nummer 366, een rondje Medemblik.

Om even voor negen uur parkeren we de auto op een nog volledig lege parkeerplaats aan de rand van de oudste stad van West-Friesland. De molen levert al direct een fotogeniek plaatje op. De officiële route begint bij het busstation, gelegen tegenover het stoomtreinstationnetje. Na een kort stukje over de dijk staan we aan de start van Groene wissel 366.

Halverwege de Nieuwstraat besef ik dat ik mijn GPS niet heb aangedrukt. Dat kan natuurlijk niet, een wandeling niet vastleggen. Daarom spurt ik terug, zet op de hoek mijn horloge aan en loop weer naar Monique. De eerste meters zijn in ieder geval in een hoge hartslag afgelegd. Langs grachtjes, door smalle straten met huizen met leuke geveltjes komen we in het Koningin Emmapark. Van de haven zien we nog maar weinig. Die mogen we vast bij onze terugkeer in dit stadje bewonderen.
Voor we de dijk oplopen kunnen we eerst nog een blik werpen op de achterkant van kasteel Radboud. Even loop ik terug om het iets beter op de foto te krijgen. Jammer dat de route er niet omheen loopt. Al hadden we dat natuurlijk zelf ook kunnen doen.

Het weer zit mee. De zon laat het water schitteren. Langs de buitenhaven bereiken we De Vooroever. Bij een bijtje...oh nee, baaitje, volgen we het pad langs het water. Het levert mooie vergezichten op over het IJsselmeer. Dat het de afgelopen dagen niet zulk mooi, droog weer is geweest als vandaag blijkt als we opeens voor een waterplas staan in plaats van het voetpad. We doen nog een poging om over stenen klauterend de route te volgen, maar als we zien dat dat sowieso een nat pak op gaat leveren, keren we terug. Een andere, droge, route is snel gevonden.

Tot Onderdijk lopen we langs het water, dat onze blik blijft trekken. Wat een mooie gezicht met die zon op de golfjes. Eigenlijk hopen we tegen beter weten in dat ons in Onderdijk een koffietent wacht, die open is. Ons vermoeden wordt helaas bevestigd. Alles is gesloten. We gaan door. Gelukkig is het niet een al te ver terug naar Medemblik.

De routebeschrijving belooft ons over een aantal kilometers een akelig saai stuk. Niet echt een fijn vooruitzicht. Vooralsnog valt het gelukkig mee. Onderdijk zelf is een gehucht dat niet veel voorstelt. Aan de andere kant van de Groote Vliet lopen we terug richting Medemblik. Het is rustig in het natuurgebied. Wellicht dat het door de vele gekapte bomen komt, maar eigenlijk vind ik dit stuk van de route redelijk nietszeggend. De aandacht wordt nog wel even afgeleid door een specht die ons hoog in een boom verwelkomt. Steeds denk ik dat dit het door het boekje bedoelde saaie stuk is. Helaas, dat moet nog komen. Dat blijkt namelijk een stuk van bijna een kilometer lang langs de N240 te zijn. Gelukkig wel op de naastliggende ventweg. In de verte zien we de rotonde die ons terug Medemblik in voert. Het lijkt een enorme lange kilometer. We hebben de pas er flink in om dit stuk snel te slechten. Vlak voor de rotonde kijken we even hoe we vanaf hier verder moeten. Nou, dat hoeven we niet. We moeten terug. Een heel eind. We hebben namelijk een afslag gemist. Onbedoeld hebben we het saaie stuk dubbel zo lang gemaakt als volgens de route zou moeten.

Teruggaan doen we echter niet. Via een fietspad komen we op de Admiraliteitsweg. Hier proberen we de route weer op te pikken. Dat kost even zoeken en wat navragen. Dan lopen we weer in de sporen van de Groene wissel het oude centrum binnen. Over een smal voetpad op de kademuur bewonderen we de haven aan onze rechterhand. Fijn om toch de route zo te kunnen beeindigen, want wat is het centrum van Medemblik sfeervol. Nog even het poortje bij de Bonifaciuskerk onderdoor en we zijn terug bij het beginpunt. De GPS zet ik uit op bijna 15 kilometer.

Direct de auto opzoeken doen we niet. In de Nieuwstraat is vast wel iets open voor een etappedrankje, een kop cappuccino in dit geval. Rumours is net open. De serveersters bergt nog even de stofzuiger op voor ze ons komt bedienen. Niet veel later zitten we aan onze koppies met een heerlijk glaasje koffielikeur erbij. Dat is nog eens een fijne afsluiting.

Deze Groene wissel is met uitzondering van het stuk langs de Groote Vliet, hoewel dat in de zomermaanden misschien anders aandoet, en de N240 beslist een aanrader.