 |
| net voor donker binnen |
Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam van Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig
Etappe 6 - langs Haarlemmermeer en Sloterplas nog afmaken vanaf Sloterplas en etappe 7 - Oud en Nieuw Sloten naar het Olympisch Stadion
18 kilometer (+ 4 extra voor het ommetje)
18 kilometer (+ 4 extra voor het ommetje)
Op deze laatste dagen van het jaar komt het er dan toch nog van. Wegens een regenachtige dag is deze wandeldag uitgesteld. Het was even plannen, want voor het eerst lopen we een etappe van Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam niet met zijn tweetjes. Korine en Gerard vergezellen ons vandaag.
Voor we aan etappe 7, door oud en nieuw Sloten beginnen, rest ons nog een tweetal kilometers van etappe 6. Startpunt aan de korte kant van de Sloterplas bij Meer en Vaart. Aan de uitgestrektheid kunnen we zien dat het ronden ervan aardig wat kilometers zal opleveren. Met de klok mee, dus het water aan ons rechterhand starten we. Het park delen we met honden(baasjes) en hardlopers. Sneeuwklokjes geven aan dat het voorjaar eraan komt. Als we het eerste lange stuk van de plas hebben bewandeld vinden we het wel tijd voor een koppie koffie. Ook moet er nodig een plasstop worden gehouden. Helaas zijn er geen restaurantjes te bekennen. Het enige tentje dat we vinden opent de deuren pas over ruim een half uur. Bij het tankstation zou (ja, let op de toon) het toilet buiten gebruik zijn.
Voor we aan etappe 7, door oud en nieuw Sloten beginnen, rest ons nog een tweetal kilometers van etappe 6. Startpunt aan de korte kant van de Sloterplas bij Meer en Vaart. Aan de uitgestrektheid kunnen we zien dat het ronden ervan aardig wat kilometers zal opleveren. Met de klok mee, dus het water aan ons rechterhand starten we. Het park delen we met honden(baasjes) en hardlopers. Sneeuwklokjes geven aan dat het voorjaar eraan komt. Als we het eerste lange stuk van de plas hebben bewandeld vinden we het wel tijd voor een koppie koffie. Ook moet er nodig een plasstop worden gehouden. Helaas zijn er geen restaurantjes te bekennen. Het enige tentje dat we vinden opent de deuren pas over ruim een half uur. Bij het tankstation zou (ja, let op de toon) het toilet buiten gebruik zijn.
De pas er dus nog maar even in. Heemtuin Sloterpark doet ons even vergeten dat we middenin een grote stad lopen. Dit stuk groen is ontstaan omdat het in eerste instantie onontgonnen gebied bleef. Bewoners gaven aan dit prettiger te vinden dat het gecultiveerde park. Om weer op de verharde weg te komen moeten we een gladde en schommelende vlonder over het water trotseren. Inmiddels zijn we naadloos overgegaan in de volgende etappe. Op de volgende hoek van de Sloterplas is de plasnood hoog. Gerard speur via Google naar het eerst mogelijke koffietentje. Dat blijkt nog niet zo makkelijk. De aangegeven restaurantjes blijken niet langer te bestaan. Wat zeker nog bestaat is het OLVG ziekenhuis, locatie Andreas. Hier zullen ongetwijfeld toiletten zijn. De omweg nemen we graag voor lief. Het gaat ons te ver om op deze ongezellige plek onze koffienood te stillen. Dat wordt nog even afkicken.
Het water wordt weer opgezocht om onze ronde bijna vol te maken. In het wijkje Noorderhof is misschien wel het plein met de chicste naam in Amsterdam gelegen, het M.J. Granpré Molièreplein. Het is een sfeervol nieuwbouwwijkje waar alleen de oude kerk mocht blijven staan. Als we de Cornelis Lelylaan oversteken laten we de Sloterplas achter ons. Het groen nog niet. De route leidt ons door het Piet Wiedijkpark met opnieuw een natuurtuin. Het schijnt dat het hier wemelt van de bijzondere beestjes.
Volgens de routebeschrijving hebben we de parken voor nu even gehad. Dat geldt niet voor het groen. Over een pad bedekt met riet lopen we tussen nieuwbouwwijken door. Onze magen knorren er flink op los. Nog steeds komen we langs de route niets tegen. We nemen dan ook een flinke detour naar de Pieter Callandlaan. Hier zit een filiaal van het "gezellige" New York pizza. Okay, niet het meest leuke plekje, maar we hebben flink trek. Met z'n vieren bestellen we een enorme pizza met voor ieder wat wils.
 |
| voorjaar, koffietent, banpal, vooroever, Schotse hooglander, pontje en etappe-starts |
Het Kasterleepark is de poort naar Nieuw Sloten. Ondanks dat dit een enorme nieuwbouwwijk is, lopen we af en toe door erg leuke straatjes, zoals bijvoorbeeld het Wannepad. De huizen hier zijn in de jaren '80 gebouwd als potentiële huisvesting voor de Olympiërs, mocht Amsterdam de Spelen in 1992 binnenhalen. De Spelen gingen naar Barcelona, het Wannepad naar de nieuwe bewoners.
Nieuw Sloten verlaten we door het Siegerpark. De ondergrond wordt drassiger. Plotseling staan we voor een brede sloot. Hier zou een pontje moeten liggen. Er ligt wel wat, maar in eerste instantie lijkt het slechts een vlonder die niet in beweging kan komen. De dames geven echter niet zomaar op en beginnen aan het touw te trekken. En ja hoor, er komt beweging in het stuk hout. Met z'n vieren sjorren we het trekpontje naar onze kant. Wat een leuke onderbreking op de route. Aan de overkant loopt er een smal pad dat ons langs een volkstuinencomplex voert. Het leidt ons naar het oude dorpje Sloten dat in het verleden door Amsterdam is opgeslokt. De Sloterweg met de oude, kleine huisjes aan beide zijden straalt dan ook een dorpse sfeer uit. Hier staat nog een banpaal om bannelingen buiten de stad Amsterdam te houden.
Nieuw Sloten verlaten we door het Siegerpark. De ondergrond wordt drassiger. Plotseling staan we voor een brede sloot. Hier zou een pontje moeten liggen. Er ligt wel wat, maar in eerste instantie lijkt het slechts een vlonder die niet in beweging kan komen. De dames geven echter niet zomaar op en beginnen aan het touw te trekken. En ja hoor, er komt beweging in het stuk hout. Met z'n vieren sjorren we het trekpontje naar onze kant. Wat een leuke onderbreking op de route. Aan de overkant loopt er een smal pad dat ons langs een volkstuinencomplex voert. Het leidt ons naar het oude dorpje Sloten dat in het verleden door Amsterdam is opgeslokt. De Sloterweg met de oude, kleine huisjes aan beide zijden straalt dan ook een dorpse sfeer uit. Hier staat nog een banpaal om bannelingen buiten de stad Amsterdam te houden.
 |
| Oud Sloten |
En dan, eindelijk, aan het eind van de Sloterweg is een koffietent. Met uitzicht op de molen van Sloten genieten we van ons koppie. Hierna zetten we de terugweg in. Over de Ringvaartdijk onder de A4 door komen we bij de Nieuwe Meer. Deze plas water is minstens zo groot als de Sloterplas. Gelukkig hoeven we er op dit moment niet helemaal omheen. Langzaam zien we de zon zakken. Het is nog wel even oppassen geblazen, vooral voor de mannen, dat we niet een verkeerd paadje inslaan. Ook vermijden we het gevaar om op de horens te worden genomen door Schotse hooglanders door een beetje op afstand te blijven. Uiteraard moeten ze wel even op de foto worden gezet.
Opnieuw lopen we onder de A4 door. Al snel zien we de lichtmasten van het Olympisch stadion voor ons aan de oranje kleurende hemel opdoemen. Nog even de sluisjes over, langs de tennisbanen, Sporthallen Zuid laten we rechts en dan lopen we links de brug naar het stadion over. Onze etappe stopt bij de marathontoren midden op het plein. Na 22,25 kilometer zet ik de teller stop.
Opnieuw lopen we onder de A4 door. Al snel zien we de lichtmasten van het Olympisch stadion voor ons aan de oranje kleurende hemel opdoemen. Nog even de sluisjes over, langs de tennisbanen, Sporthallen Zuid laten we rechts en dan lopen we links de brug naar het stadion over. Onze etappe stopt bij de marathontoren midden op het plein. Na 22,25 kilometer zet ik de teller stop.
 |
| etappedrankje |
Daarmee is de dag nog niet beëindigd. Na even zoeken komen we bij een heel gezellige eettent. Het eerste etappedrankje, een port, smaakt heerlijk. Trouwens, alles daarna ook. We nemen geen afscheid voor een nieuwe datum voor de volgende route is gepland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten