3 oktober 2020
Zuiderzeepad - van Nijkerk via Ermelo naar Harderwijk
etappe 11 en 12
23,7 kilometer, in werkelijkheid 24,5 kilometer (tot station Harderwijk)
 |
| modderig |
Corona en de daarmee samenhangende beperkende maatregelen maken ons al lang geplande weekend een behoorlijk logistieke puzzel. Het gereserveerde huisje voor acht personen, mag nu slechts door maximaal vier personen tegelijk worden bezet. Het is even heen-en-weer appen, maar uiteindelijk is er een mooie oplossing gevonden. Het wordt een heel gewissel van de wacht. Steeds zullen maar twee stellen tegelijk het huisje bezetten. Dat houdt in dat een stel op zaterdag thuis slapen en dus een ritje heen-en-weer hebben. René en ik besluiten dat wij dat zullen doen.
Zaterdagochtend om even na 10.00 uur op het station in Nijkerk is ons wandelclupje compleet. Twee etappes liggen vandaag voor ons. Niet alleen de coronamaatregelen leken roet in het eten te gooien. Ook buienradar deed zijn best om ons van gedachten te laten veranderen. Het zou een nat weekend worden. Om te laten zien dat de voorspelling geen wassen neus is, vallen binnen de eerste kilometer de eerste druppels al. Snel worden de regenjacks uit de rugzakken gevist en de regenhoezen om dezelfde rugzakken gefrutseld. Gelukkig blijken ze slechts kort nodig te zijn. De rest van de dag voelen we nog af en toe een miezer, maar het mag eigenlijk geen naam hebben.
Het stuk naar Putten loopt grotendeels gelijk aan de route van het Westerborkpad, altijd in de buurt van het spoor dat vanaf Amsterdam vanuit de Hollandsche Schouwburg naar Westerbork gaat. We wandelen over landweggetjes, een golfbaan, langs weilanden met paarden en een enorm veld met scharrelkippetjes. Een enorme modderplas met dikke runderen die tot ver over hun knieën in de modder zijn weggezakt, zorgt bij ons voor een dikke glimlach.
Gelukkig kunen we nu de drukke N-wegen achter ons laten. We gaan natuurgebieden in. Eerst dat van landgoed Oldenaller. Gevallen bladeren, bomen die al enigszins geel of rood kleuren en vele soorten paddenstoelen tonen dat de herfst in volle vaart is aangebroken.
 |
| Kasteel Oldenhaller |
De in het Zuiderzeepadboekje aangegeven koffiepunten blijken helaas of gesloten of volledig verdwenen. Vlak voor Putten biedt Kasteel de Vanenberg redding. Het is wel een beetje chique de trala. In eerste instantie worden we niet heel warm welkom geheten in ons wandelkloffie. Toch zitten we even later in twee groepjes van drie achter een bakkie leut (koffie of chocomelk) met voor sommigen een fancy appelgebakje erbij.
Dwars door wat weilanden loopt de route naar Ermelo. In René blijkt een onvermoede paardenfluisteraar te schuilen. Ermelo is de finish van etappe 11. Wij gaan direct verder met de volgende etappe naar Harderwijk via het terrein van 's Heeren Loo en een nieuwbouwwijk. Pas hier doet het pad zijn naam weer eer aan als het langs de oever van het Veluwemeer loopt. Nog voor het muziekje vanuit het horloge van René klinkt, dat het eind van de etappe aangeeft, buigen wij af naar het station.
 |
| Schaapjes lokken |
Dag één van ons wandelweekend zit erop. Wij taaien af naar huis. De anderen gaan richting het huisje in Nunspeet. Morgen zien we elkaar weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten