Zondag 21 februari
 |
| Molen langs het Paterswoldsemeer |
Lieflijk, dat is het woord dat bij vandaag past. Groningen zwaaide ons uit met een aangenaam zonnetje. Drenthe verwelkomde ons met bos en gezellige boerderijtjes. Vanochtend namen we afscheid van onze overnachtingsplek, B&B De weide blik. Het was hier prima vertoeven na onze wandeldagen.
Finish voor vandaag is De Brink in Zuidlaren. Hier parkeren we de auto dan ook. Vrijwel naast de halte van bus 5. Deze brengt ons in 15 minuten naar de Van Ketwich Verschuurbrug, waar we gisteren onze GPS'en stopzetten. Vandaag starten we hier dus weer.
De eerste kilometers delen we het pad langs het Noord Willemskanaal en het Hoornse Diep met honden, hun baasjes, hardlopers en fietsers. Iedereen geniet volop van het lenteweer op deze zondag. Aan de oever wordt de strijd tussen winter en lente beslecht. De sneeuwklokjes winnen van de laatste restjes sneeuw in de sloten. Op het Paterswoldsemeer bieden witte zeilen een zomers aanzicht.
De stad Groningen ligt achter ons. Haren wordt doorkruist. Wat een rust hier! Af en toe passeren we andere Pieterpadwandelaars. In de omgeving is verder weinig reuring. De mensen zitten binnen, of in huis of in de kerk. De hardheid van het Groningse platteland heeft plaatsgemaakt voor bomen en zandgrond. Hier geen grote in zichzelf gekeerde boerderijen uit het noorden, maar kleinere, wit gekalkte en met riet gedekte. Het maakt het allemaal wat zachter. Het zonnetje helpt daar uiteraard aan mee. Goed bewandelbare zandpaden brengen ons in de richting van de etappefinish. Af en toe zijn de voortekens van de komende hunebedden al zichtbaar aan de straatnamen en de enorme keien die her en der in het landschap te spotten vallen. Oh...en de ooievaars! Dat blijft tof om te zien. Vrijwel elk nest is bewoond door een stelletje.
 |
| de dag in plaatjes |
Via een oude spoorbrug, Onnen, steken we het treinspoor tussen Groningen en Assen over. Bijzonder om onder de oude bogen door te lopen. Vanaf hier is het alleen maar natuur dat de klok slaat, bijvoorbeeld Grote Veen, dat flink drassig is en het Noorderlanderbos. Vlak voor Zuidlaren lopen we over een enorm, leeg akkerland.
Achteraf blijkt dat we vlak voor we deze leegte inlopen even een stukje naar rechts hadden moeten afbuigen om onze eerste hunebedden te scoren. Waarschijnlijk liepen we teveel te kletsen. Gemiste kans. Toch maar iets beter het boekje lezen een volgende keer en niet afgaan op de GPS en de bewegwijzering. Gelukkig liggen er nog meer hunebedden op ons pad.
En dan zit het er zomaar op. Na 18,5 kilometer staan we achter ons etappe-koppie-to-go met het van het ontbijt overgehouden spijsbroodje. Het waren drie fijne dagen. Een mooie start van ons Pieterpadavontuur dat snel wordt vervolgd.
Hoe en wat?
De auto geparkeerd op de Brink in Zuidlaren. QBuzz 5 naar Groningen, 15 minuten naar halte Van Ketwich Verschuurbrug.
Etappe 3: 21 kilometer volgens boekje, weggestapt 18,5 km (gisteren al deel etappe 3 gedaan)
In totaal: 52 kilometer dichterbij de Sint Pietersberg
- overzicht van onze Pieterpadetappes
- op naar de volgende etappe: van Zuidlaren naar Rolde
- terug naar de vorige etappe: van Winsum naar Groningen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten