15 november
Etappe 2: Amsterdamse Bos - De Kwakel (12,4 kilometer)
Naar start: met de auto naar De Kwakel, bushalte De Kuil bus 147 (Uithoorn) en 348 (VUMC) brengen ons in een uur naar de start
Naar huis: de auto staat geparkeerd bij de finish van etappe 2 (Anjerstraat/Ringdijk)
23 kilometer gestapt
Deze wandeldag start traag. Eerst wordt volop de tijd genomen om cadeautjes uit te pakken en te genieten van een verjaardagsontbijtje. Ik ben jarig.
René heeft vrij genomen, zodat we gezellig iets samen kunnen doen. Aanvankelijke plannen moeten even in de koelkast vanwege de afgelopen vrijdag afgekondigde maatregelen. Gelukkig zitten wij nooit om wandelideeën verlegen. Een alternatief is dan ook snel bedacht. We gaan op Pelgrimspad...Etappe 1 moet nog worden voltooid. De tweede etappe telt een dikke 12 kilometer. Met aanloop komt het dagtotaal dan op zo'n 23 kilometer.
Het staartje van het eerste deel leidt ons voor bijna 9 kilometer door de herfstpracht van het Amsterdamse bos. Schoppend door een dik bladerendek is het genieten geblazen van de kleuren van de herfst. Het bos ruikt naar najaar. Het is een koude dag. Stiekem praten we al over handschoenen. In het Bloesempark is behalve de kale stammetjes van de bloesembomen weinig te zien. Dit keer, in tegenstelling tot 11 oktober vorig jaar toen we etappe 9 van Wandelen buiten de binnenstad van Amsterdam wegstapten, kunnen we wel over de bamboebrug. Opnieuw geeft de Grote Poel een mooi uitzicht over het water. Het pad langs de oever stapt fijn weg door de speels aangelegde bruggetjes.
Na nog meer herfstkleuren van de bomen in het Schinkelbos, kondigt Aalsmeer zich aan door batterijen kassen. Vanaf nu zijn het vooral rechte, niet altijd gezellige, wegen die naar de finish leiden. Okay, er staan mooie huizen, maar het zijn lange, geasfalteerde rechttoe rechtaan wegen. De laag overvliegende vliegtuigen zorgen nog wel even voor afleiding. Gedurende deze hele etappe maakte hun kabaal al duidelijk dat ze overvlogen, maar een wolkendek onttrok hen aan ons zicht. Hier vliegen ze zo laag, dat de grauwe wolkensluiers hen niet meer bedekken.
De Westeinder plassen en de bijzondere watertoren op de oever kennen we al van het Waterliniepad. Toch blijft het een mooi gezicht. Een lang fietspad en een smalle weg brengen ons naar de auto in De Kwakel. Het schemert en af en toe voelen we miezer. Snel naar huis voor een feestmaaltje. Wat een fijne wandeldag weer. De route, met name het tweede deel, was niet de meest gevarieerde, maar het was prima wandelweer. Na wat weken weinig tot niet te hebben gewandeld, was dit gewoon weer een fijne start. Er zijn slechtere invullingen van mijn verjaardag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten