zondag 15 januari 2023

Noord-Hollandpad - van Winkel naar Wieringerwaard

15 januari 2023


start: auto geparkeerd op de Noord-Zijperweg 36 in Wieringerwaard, met de andere auto gereden en geparkeerd op Winkelerzand in Winkel.
etappe: deel van 8 naar Kolhorn, heel etappe 5 naar Wieringerwaard
kilometers: 17 (inclusief uitloop naar auto)
horeca: 't Anker in Kolhorn

Niet alleen het onstuimige weer zorgt vandaag dat we enigszins terughoudend onze weg over het Noord-Hollandpad naar Texel vervolgen. Vorig jaar op 23 oktober hebben we namelijk al eerder een poging gedaan dit stuk tussen Winkel en Wieringerwaard weg te stappen. Onze wandeldag strandde toen op de heenweg bij Kolhorn. Een auto-ongeluk met gelukkig voor iedereen een goede afloop gooide roet in het eten. De bibbers moesten even uit ons lijf, maar al snel besloten we met z'n viertjes ons pad weer te vervolgen. En dat staat voor vandaag op de planning. Zelfs de voorspelling op fikse wind en hevige buien kan ons niet weerhouden. Wij gaan gewoon. Wel is het even billen knijpen als we de bewuste kruising opnieuw oversteken. Toch wel een beetje opgelucht maken we even later de startselfie om ons Noord-Hollandpad-avontuur te vervolgen. 

Al direct vanaf de start worden onze schoenen getest op waterdichtheid. We mogen de grasdijk langs het kanaal Alkmaar-Kolhorn op. Het waait al best, maar echt donkere wolken zien we nog niet aan de horizon. Door het slappe zonnetje stappen we af en toe zelfs in onze eigen schaduw die ons vooraf gaat. Via de Mientbrug komen we aan de andere kant van het water. In de verte gloort de kerkspits van Kolhorn. Dat is ons doel. Nu we de Kromme Gouw volgen, lopen we niet langer rechttoe rechtaan. Dat betekent ook dat we de wind niet meer constant mee hebben. Het wuivende riet, hoewel dat wel een understatement is met deze woei, begeleidt ons op de weg naar het oude vissersdorp. 





Via een van de vele bruggetjes komen wij in de sfeervolle straatjes. Even verlaten we de route om een vroege lunchstop te houden bij 't Anker. Heerlijk om even niet het geruis van de wind om je hoofd te hebben zeg! Bovendien smaakt de lunch ook picobello. Het zorgt ook voor voldoende energie voor het volgende stuk. En dat blijken we nodig te hebben...





Man, man, zodra we de pittoreske huizen en de historische turfboeten van Kolhorn achter ons hebben gelaten, trekt de wind enorm aan. Druppels vallen. Hoewel, vallen, het is meer waaien ons recht in het gezicht. De regencapes aantrekken is een hele bedoening. Ze wapperen voor ons uit. Onze verkleumde handen helpen daar ook niet echt bij. Bovendien bieden ze, ook als we ze eenmaal om hebben, niet echt veel bescherming tegen de striemende regen. Het komende stuk biedt echt nul schuilmogelijkheden. Kilometers mogen we over een kale dijk langs het Waardkanaal bikkelen. Om de regen en wind zoveel mogelijk te ontwijken, proberen we onderaan de dijk te lopen. Dit vrijwel onbegaanbaar stuk is echter niet goed te belopen. Liever dan maar bovenop de dijk met de blazende wind. Echt doorstappen is dus sowieso al niet mogelijk, maar de vele overstapjes zorgen nog voor extra oponthoud. Veel van de omgeving zien we niet. Met gebogen hoofden tegen de bij vlagen horizontale regen volgen we de dijk.  


Even moet een weg worden overgestoken om vervolgens weer langs het water door te stappen. Voordeel is wel dat het nu geasfalteerd is. Bovendien zorgen de, best leuke, huizen hier dat we enigszins in de luwte lopen. Links van ons zien we in de verte de watertoren van Wieringerwaard. Daar staat de auto. En dan opeens stopt de asfaltweg voor een behoorlijke plas water met de voor vandaag heel toepasselijke naam, Pishoek. Hier mogen we linksaf opnieuw een hekje over om op een grasdijk terecht te komen. Het zijn de laatste kilometers. De regen, voor even gestopt, besluit ons bikkelavontuur extra glans te geven. Ook hebben we de wind nu recht op kop. Diep verscholen achter René is het voor mij af en toe gewoon een gevecht om naar voren te komen. Langzaam komt de watertoren dichterbij. Nog even snel een foto met een molen en dan linksaf richting auto. Als een paar verzopen katjes stappen we in. Dit soort avonturen zijn altijd tof...maar dan eigenlijk vooral achteraf. 

En dat is ook nu weer het geval. Met een warme chocolademelk is het thuis op de bank fijn terugkijken. Texel is weer een stukje dichterbij. Bovendien is deze toch wel beladen etappe achter de rug. Een afspraak voor een volgend stuk Noord-Hollandpad zal dit keer niet zo lang op zich laten wachten...


op
Labels: , , , ,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)