Mijn voetafdruk: Trekvogelpad van Alkmaar CS naar De Rijp

2 mei 2023

start: auto geparkeerd in De Rijp, bus 123 naar Alkmaar CS in 28 minuten

etappe: van Alkmaar CS naar De Rijp

kaarten: 4, 5, 6 en deel 7

kilometers volgens gids: 21,5

kilometers gestapt: 21,9

kilometers totaal op dit pad: 43,8

Vorig jaar oktober startte ik met een nieuw wandelproject, het Trekvogelpad. Niet echt bijzonder natuurlijk, want we stappen al verschillende paden tegelijkertijd, maar dit pad ga ik (grotendeels) in mijn uppie wandelen. Dat eerste stuk tussen Bergen aan Zee en Alkmaar beviel prima. Toch duurde het bijna 7 maanden voor het een vervolg kreeg. Vandaag dus.

De eerste etappes van dit pad zijn nog redelijk dicht bij huis. De finishplek van vandaag, De Rijp, is nog geen half uur rijden met de auto. Het plan was om even voor achten weg te rijden van huis, zodat ik de bus van 8.24 uur uit De Rijp zou kunnen hebben. Na een onrustig nachtje wordt het echter een uurtje later. Ook geen probleem natuurlijk, want ik heb de hele dag.

Even voor 10.00 uur kan de route starten. Deze loopt niet langs het station, dus de eerste meters zijn routeloos. En eigenlijk kan, zodra ik de GPS heb gestart, deze weer op pauze. De Binnenkomer in Alkmaar is een te leuke plek om voorbij te lopen. Bovendien blijken ze havermelk te hebben voor mijn cappuccino, dus dat is sowieso een +1. Dan kan het echt los. Alkmaar is me redelijk bekend, maar altijd verrast deze plaats me met de smalle straatjes, de vele bruggetjes en oude huizen. Via de woonwijken van het Staatsliedenkwartier, Overdie en Oosterhout wordt de rand van Alkmaar bereikt.

Tegen dit stuk zie ik een beetje op. Uit verhalen van andere Trekvogelpadwandelaars komt naar voren dat het vooral door de ongezellige Boekelermeer loopt, een industrieterrein. En ja, dat is inderdaad waar, maar het lange fietspad waarover de route hier loopt, valt eigenlijk best mee. Natuurlijk zijn de bedrijven aan beide kanten te zien, maar ze gaan enigszins schuil achter groen en riet in de sloten die het fietspad van de bedrijfsgebouwen scheiden.

En dan plof je vanuit dat industriegebied zo de polder in. Velden kleuren geel door paardenbloemen. Een molen in de verte zorgt voor een heel Hollands plaatje. Ik passeer een stel andere Trekvogelpadwandelaars. Rechts in de verte raast verkeer over de A9. De wind lijkt gunstig, want ik hoor er niets van. Wat bochten verder komt het pontje over het Noord-Hollandsch Kanaal bij Akersloot in zicht. Tenminste, dat zou het geval moeten zijn. Een bord maakt duidelijk dat het veer gestremd is. Hu, wat nu dan? Even verderop bij cafetaria 't Pontje zitten twee stellen wandelaars, ook van het Trekvogelpad blijkt later, van het zonnetje te genieten. Zij laten weten dat het veer elke eerste dinsdag van de maand voor onderhoud uit de vaart is. Om 12.30 uur kan de overtocht waarschijnlijk weer plaatsvinden. Het is nog net geen 12.00 uur. Dat wordt dus een half uurtje niksen. Wat een mazzel dat ik vanochtend een uurtje langer ben blijven liggen en al direct na de start in Alkmaar tijd heb genomen voor een koppie cappu. Gelukkig gaat het eettentje om 12.00 uur open en niksen met een bakkie koffie erbij is sowieso geen probleem.

Eenmaal aan de overkant, het veer vertrekt precies om 12.30 uur, loop ik op bekend terrein. Hier liepen we eerder over het Noord-Hollandpad. Het zijn lange, rechte wegen die door de Schermer polder voeren. Ondanks dat is het geen moment saai. Het is fijn doorstappen. Het geel en groen van de weilanden zorgt voor een fijn uitzicht. Vlak voor Zuidschermer sla ik af richting Poldermolen K. Vanaf hier worden de asfaltweggetjes ingeruild voor een grindpad en vervolgens een tegelpaadje richting de dijk. Achterom kijkend zorgt het geel van het kool-, of is het raapzaad, en een enkele verdwaalde, knalrode tulp samen met de koeiendames voor een mooi plaatje met de molen op de achtergrond.

Een slinger over de dijk brengt me in Driehuizen. Van de vorige keer weet ik dat hier een leuke koffietent zit. Dit keer sla ik over, want ik heb immers al twee koppies binnen. Ook nu is het kleine dorpje weer tof om doorheen te lopen. Een tussendoorpad met een heel tof stukje over houtsnippers langs het water, het Wandelpad Meerdijk, brengt me vandaag voor het eerst op een graskade. Het gras is nog niet al te lang, dus het stapt prima weg.

Bij Noordeinde gaan het Noord-Hollandpad en het Trekvogelpad elk hun weegs. Ik sla rechtsaf het dorp in. Aan het einde van deze weg begint het schattige dorpje Graft. Het markante raadhuis uitgebreid fotograferen lukt niet, aangezien er een rouwstoet staat. Ik sluip voorzichtig achterlangs. Misschien dat het er iets mee te maken heeft, maar het snoepwinkeltje waar ik over heb gelezen in vele blogs is gesloten. Even verderop scoor ik wel een heel lekker uitziende Rijper Kruidkoek bij een stalletje langs de weg.

De GPS van deze route zit erop. Op de markering loop ik verder naar De Rijp. Het is een lange weg met aan beide zijden grotendeels mooie optrekjes. Het lijkt me leuk wonen hier. Weer terug bij de auto zitten er bijna 22 kilometers op. Wat een fijne wandeldag! Het begon een beetje fris, maar zodra na het middaguur de zon meer van zich deed gelden werd het warm. Jasje uit was lastig, omdat die wind toch wel kil bleef blazen.