2 september 2023
etappe 14: van Cadier en Keer naar Mesch
kilometers: 13
totaal kilometers: 16,3
Overnachten: B&B Hoeve de Hoge Swaen
Onze zomervakantie luidden we 22, 23 en 24 juli in op het Pelgrimspad. De bedoeling erachter was om vast wat hoogtemeters te maken voor onze wandelvakantie. Het was weer volop genieten. Wat vinden we Limburg toch mooi!
De bewuste wandelvakantie pakte anders uit dan verwacht. Het begin in de Vogezen/Elzas was prachtig. Drie dagen maakten we prachtige wandelingen in de omgeving van Le Grand Ballon tot het pittoreske Eguisheim. We genoten! Vervolgens togen we naar Piemonte waar ons een ruime week in de Alpen wachtte. Via STAP-reizen hadden we een vakantie in la Valle Maira geboekt. Zes dagen pittig klimmen wachtte op ons. Dat dachten we tenminste. Want daar kwam op de eerste wandeldag helaas al een eind aan. Ik maakte een onhandige, flinke val, waarbij ik, zo bleek later in het ziekenhuis, mijn rechterarm in de bovenkop op twee plaatsen brak. Einde vakantie. Nou, einde van het wandelen in ieder geval, want we besloten wel te blijven. De omgeving was prachtig, maar helaas konden we hier dus veel minder van genieten dan gehoopt.
Maar goed, nu mogen we weer...of beter ik mag weer! Afgelopen woensdag kreeg ik groen licht van de traumatoloog om weer iets te doen met mijn arm. Belangrijker, er mag "gewoon" worden gewandeld. Wel nog met de kanttekening dat ik voorzichtig moet zijn, want opnieuw een val zou niet al te best zijn. Ja, dat snap ik.
Eigenlijk zouden we drie dagen aaneen op het Pelgrimspad stappen met onze rugzakken. De overnachtingsplekken waren al geboekt. Van het dragen van een rugzak door mij is nu natuurlijk geen sprake. Vandaar dat we de plannen omgooien. Snel werd een ander B&B adres gezocht. Dat bleek nog niet mee te vallen, maar uiteindelijk slaagden we bij B&B Hoeve de Hoge Swaen in Maastricht, een prima uitvalsbasis voor zowel een stedentrip Maastricht als de omgeving. Gisteren hebben we de Limburgse hoofdstad al verkend, bij vlagen in de plenzende regen. Voor vandaag staat dan eindelijk weer een wandeldag op het programma.
Dus hup, op pad. De gastvrouw van de B&B is zo vriendelijk ons een lift naar Cadier en Keer te geven. Hier slaan we nu aan het eind van de Beatrixstraat linksaf in plaats van rechts, zoals we op 24 juli deden. Nog even lopen we door het plaatsje. Het voelt weer fijn om in het Zuid-Limburgse land te zijn. Dat gevoel wordt nog eens versterkt als we aan de overkant van de Rijksweg een holle weg, zo kenmerkend voor deze omgeving, inlopen. Het is een beetje oppassen op de keien en de omhoogstekende boomwortels, maar ik geniet om weer te kunnen stappen.
Langs de rand van het bos golven we op en neer over een single track. Even moeten we een korte detour maken, omdat een omgevallen boom het pad verspert. Het zicht wordt onttrokken door het bos, maar zodra we dit uitlopen zien we hoe mooi het hier is. Het is maar voor kort, want al snel voert de route ons opnieuw een begroeid pad in. Nou ja, pad, het lijkt meer een rivier. Het is duidelijk dat er de afgelopen dagen veel regen is gevallen. Het water stroomt over het pad. In eerste instantie nog in dunnen sliertjes, maar al snel vormen deze grotere plassen. Op een gegeven moment zijn deze net zo breed als het pad is. Plonzend en spetterend stappen we voort.
Bossen worden afgewisseld met akkers voor fruitbomen, appelbomen voornamelijk. De vruchten hangen zwaar en diepgekleurd aan de takken. Je zou er zo een hap van willen nemen. Ook lopen we regelmatig door een corridor van maïs. Toch zijn het voornamelijk bomen die we op dit stuk van het Pelgrimspad zien. Door de bossen op- en neergaand is het fijn stappen. Toch missen we de vergezichten af en toe.
Bij Camping De Bosrand zit volgens het Pelgrimspadboekje ook een eetcafé, een mooie stop voor een hapje en drankje. We vullen onze buiken met tosti's en een 0% biertje. Onze weg vervolgend voegen we in op het Krijtlandpad. Ach, dat zijn fijne herinneringen, ons eerste pad dat we afstapten. Vanaf toen zijn we verknocht geraakt aan wandelen in Zuid-Limburg.
Bij een wandelpaal laten we voor vandaag het Pelgrimspad achter. We moeten immers weer bij de B&B geraken en de snelste manier is om dan de trein in Eijsden te nemen. Dat houdt in dat we een kilometer of 2 a 3 extra stappen, maar in dit landschap is dat absoluut geen straf. Leuke bijkomstigheid is dat we in Eijsden nu mooi nog een lekker ijsje kunnen scoren.
's Avonds zoeken we een terras op in Maastricht. Bij Cucina50 nemen we vast een voorschot op de verjaardag van René. Het wandelen met een arm in een sling is me niet tegengevallen. Morgen kan het stuk naar Visé gewoon worden afgevinkt.
- op naar de volgende wandeling, van Mesch naar Visé
- terug naar de vorige wandeling, van Schin op Geul naar Maastricht
- overzicht van onze Pelgrimspadwandelingen
- onze andere wandelpaden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten