15 januari
Naar start: met auto naar Haastrecht. Parkeren langs Hollandse IJssel op Jaagpad/Veerweg. Lopen 6 minuten naar bushalte Centrum. 107 naar station Gouda in 13 minuten. Daar op 178 richting Bodegraven, na 14 minuten uitstappen bij halte OudReeuwijkse Weg/Raadhuisweg (en dus niet 3 haltes eerder bij Reeuwijkse Brug)
Naar huis: met auto, geparkeerd bij etappefinish
19,6 kilometer weggestapt (in plaats van 18,4)
Pelgrimspad, wat ben je leuk! Zelfs met het grijze en waterkoude weer van vandaag. Het vorige stuk van Aarlanderveen naar Reeuwijk was al volop genieten. Vandaag, verder naar Haastrecht, deed daar absoluut niet voor onder.
Met mijn te enthousiaste hoofd zorgde ik voor een dikke kilometer extra voor vandaag door 3 haltes te vroeg uit de bus te stappen. Ach, gelukkig staat er geen kilometerknaller op de planning.
Al snel nadat de GPS'en zijn gestart, bevinden we ons opeens op een park voor vakantiehuisjes. De Reeuwijkse Plassen is de naam. Even verderop ontdekken we dat dit ook wel een topplek is voor zo'n park. Wat een mooie omgeving! De route voert ons over een pad dat gewoon dwars door het water loopt. Net dat we daar veel van zien. Het is een erg klein, grauw wereld. Toch ervaren we dit paadje door de plassen als bijzonder.
Knotwilgen voeren de boventoon. Naast prachtige kasten van huizen, staan bouwvallige optrekjes. Boodschappen worden hier waarschijnlijk per boot gehaald. Naast de woonhuizen staan her en der op een eiland ook wat vakantieverblijven. Vergrijsd houten huisjes met boten omgekeerd voor de deur liggen. Het maakt nu een verlaten indruk, maar wat zal het hier zomers fijn zijn.
Verderop leidt een ander smal pad met de toepasselijke naam Kippenkade langs wat afgelegener liggende vakantiehuisjes. Uitkijkend over een met sloten doorspekt polderlandschap staan we even stil bij een herdenkingsmonument voor zeven Australische bemanningsleden van een Lancaster-vliegtuig, omgekomen in 1943 na te zijn neergehaald door een Duitse nachtjager.
Even lopen we over een drassige, modderige dijk. In de verte zien we aalscholvers op kale boomstammen zitten. Ze blijken van hout. De bomen die hier ooit stonden waren een bedreiging voor de dijk. Slechts de stammen bleven staan. Die vormen nu een sokkel voor de beeldige aalscholvers.
Het is snel weer gedaan met de harde ondergrond. Na een brug, een van de ..., in Driebruggen slaan we een smal pad in. Direct links een paar huizen. Rechts het water van de Dubbele Wiericke. Die brede sloot volgen we voor bijna 2 kilometer over een blubberige graskade. Door de mist horen we in de verte treinen razen. Zien doen we ze niet. Ja, pas als we in Hogebrug weer asfalt onder de schoenen voelen. De rails steken we via een tunneltje onderdoor.
Het is maar goed dat we onze modderdoop hebben gehad op de Dutch Mountain Trail, want we mogen nu voor bijna drie kilometer baggeren. Wel op een prachtige Tiendweg. Een flink aantal dubbele hekken zorgt ervoor dat het vee, dat nu op stal staat, op hun eigen stuk wei blijven. Wij klimmen er steeds stoer overheen....en ja, we weten het, de hekken kunnen ook open.
Haastrecht zien we al links liggen. Wij buigen er met een wijde bocht omheen. Af en toe fladderen de noten van het carillon van de toren onze kant op. Echt stil is het geen moment. Schapen blaten. Ganzen vliegen met luid kabaal over. De elektriciteitsmasten knetteren zachtjes. Toch is het heel rustgevend om hier te wandelen.
Aan de rand van Gouda buigen we af naar Haastrecht. De plaats verwelkomt ons met buitenwijken, maar al snel stappen we langs de Hollandse IJssel. Het centrum ziet er gezellig uit. Dat bewaren we echter voor de volgende etappe. Het lijkt ons een prima plek voor een startbakkie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten